Anulka CD, czyli blog o crossdressingu

Pisałam trochę o swoich początkach , a dziś myślę że najwyższa pora napisać o czymś bliższym w czasie. Czymś co pozwoliło mi na otwarcie nowego rozdziału w życiu tym męskim i tym babskim. Podzielę się z Wami historią tego, jak powiedziałam żonce o moich przebierankach. Przyznanie się partnerce do crossdressingu jest niezwykle trudne i ważne. W sieci można znaleźć wiele porad różnych crossdresserek jak to zrobić. Wydaje mi się jednak, że jest to kwestia tak indywidualna dla każdej z nas, że nie da się uniwersalnie powiedzieć kiedy to zrobić i jak to zrobić? Właśnie dlatego nie będę tu nikogo pouczała. Zamiast tego opowiem Wam, jak to było w moim przypadku i może któraś z Was zaczerpnie z tego inspirację. Kiedy powiedzieć partnerce o przebierankach? Ukrywanie czegoś przed ukochaną osobą jest złe. Wiem to, ale przez 10 lat nie miałam odwagi się przyznać mojej żonce do noszenia babskich ciuchów. Na początku naszej znajomości wiedziałam, że swoimi poglądami jest ona daleka od uwielbienia dl

Uwielbiam ubierać się w damskie ciuszki i wcielać się w kobietę. Mam w sobie kobiecość, którą bardzo lubię i która sprawia, że jestem tym kim jestem. Jednak nigdy nie czułam, że chcę zostać kobietą na pełny etat. Nie odczuwam potrzeby zmiany płci, a zamiast tego bardzo lubię to, że sam sobie wybieram kiedy jestem bardziej męski, a kiedy bardziej kobieca. Pewnie taki stan rzeczy ma swoje nazwy. Genderfluid, niebinarny itp itd. Ja tam wolę myśleć o sobie, że jestem crossdresserem. Może tak mi po prostu łatwiej. A jak to było ze mną przez te wszystkie lata? Jak kształtowały się moje potrzeby do przebieranek? Zasadniczo nie zawsze miałem ciągoty do tego, aby wcielić się w kobietę. Nie zawsze miewałem ochotę założyć sukienkę i dalej mam tak, że czasem Anka jest gdzieś z boku i nie wychodzi.  Crossdresser - raz dziewczynka, raz chłopaczek Żeby życie miało smaczek, raz dziewczynka, raz chłopaczek. To powiedzonko odnosi się do preferencji seksualnych, a ja lubię je postrzegać w nieco inny spos

Życie crossdressera nie jest niestety łatwe, a ukrywanie się w cieniu potrafi przysporzyć wielu problemów i stresów. Nie wspominając o tym, że zdobycie ciuszków i ich ukrycie w młodym wieku jest naprawdę ciężkim zadaniem. No teraz wydaje się ono znacznie łatwiejsze w dobie internetu i rodziców wychowujących bardziej bezstresowo swoje dzieci, no ale i tak nadal wielu chłopców zmaga się z problemem swojej ukrytej kobiecości. Ja nie byłam wyjątkiem i podobnie, jak wielu innych crossdresserów zaczęłam od podkradania ubrań mamie i siostrze. Tak wiem, że branie bez pytania cudzych ubrań nie jest dobre. Wiem, że powinno się mieć swoje, ale będę szczera. Mam po wyżej uszu rad wszystkich dorosłych „transek” będących w trakcie zmiany płci, które to prawią morały młodym chłopakom zmagającym się ze swoim crossdressingiem. Te panie „dobre rady” albo zapomniały, jak same zaczynały, albo dorastały w rodzinach gdzie witano ich zmianę płci fajerwerkami. Niestety nie każdy może sobie pozwolić na ujawnie